W 1861 roku teren Parku Chrobrego został zagospodarowany na cele parku komunalnego. Natomiast teren bezpośrednio wokół stawu, pełniącego funkcję glinianki, został urządzonyw roku 1921. Początkowo kompozycja tego elementu Parku Chrobrego nie była symetryczna. Spod stawu, od podnóża skarpy prowadziły na ukos w kierunku wschodnim schody terenowe (najprawdopodobniej drewniane) ze spocznikami. Na środkowym spoczniku znajdował się obustronny taras z ławkami. Jedynymi symetrycznymi elementami układu były gruntowe dojścia w kierunku miasta w zachodniej części terenu.

 W 1928 roku władze niemieckie w bezpośrednim sąsiedztwie stawu, na górnym tarasie zbudowały neoklasycystyczny pomnik dla uczczenia żołnierzy niemieckich poległych w I Wojnie Światowej. Pomiędzy 1928 a 1935 wybudowano granitowe schody terenowe w osi pomnika prowadzące w linii prostej od stawu do pomnika. Kompozycyjnie schody wraz z okalającymi je tarasami oraz roślinnością stanowiły bramę na górny taras parku. Symetryczna kompozycja terenu została ponadto wzbogacona osiową lokalizacją fontanny na stawie oraz drzewem soliterem po przeciwległej stronie stawu. 
 
 W latach 70-tych XX w. poprowadzono małą obwodnicę śródmiejską, co spowodowało konieczność zmiany przebiegu ul. Gdańskiej. Północno – zachodni narożnik terenu został ścięty nasypem drogowym, co zmieniło kompozycję terenu oraz całkowicie odcięło Park Chrobrego od naturalnego kierunku w stronę miasta.
 
 W 2019 roku w ramach projektu ,,Więcej drzew i krzewów w mieście - zielony Lębork”  przeprowadzone zostały prace rewitalizacyjne w części parku. Dokonano wycinek samosiewów drzew celem odsłonięcia historycznego drzewostanu. Przeprowadzono roboty ziemne mające na celu odtworzenie historycznych tarasów przy schodach. Odtworzono także nasadzenia przy tarasach oraz żywopłot okalający teren.